Te'vil 

Etimološki, navedena riječ vodi porijeklo iz korijena evlun, što bi u prijevodu na naš jezik označavalo vraćanje izvoru, odnosno povratak početku. Ukoliko ovaj korijen stavimo u drugu glagolsku vrstu, glasio bi evvele – juevvilu – te'vil, a značio bi: odvesti natrag, vratiti na početak, odnosno vratiti riječ na početak i izvor, tj. njenom prvotnom značenju. Postoji mišljenje da je riječ te'vil izvedena iz korijena ale – jeulu – ijjaletun, a to bi značilo: upravljanje, vladanje, sposobnost i umijeće vladanja.

Prof. dr. hfz. Safvet Halilović u svojoj knjizi Osnovi tefsira piše da se riječ te'vil u našem jeziku prevodi kao i tefisr: tumačenje, interpretacija, komentarisanje. Sudeći po ovome, tesir i te'vil su sinonimi. Prof. Halilović, na osnovu kur'anskih ajeta u kojima se doslovno spominje riječ te'vil argumentira da se ona najčešće upotrebljava sa značenjem tumačenja (snova ili tekstova), tj. pojašnjavanjem nečega što je nejasno.

Kada je posrijedi terminološka odrednica riječi te'vil, islamski učenjaci nemaju jedinstven stav o tome da li ima razlike između nje i tefisra. Navest ćemo nekoliko mišljenja. Tefsirski autoriteti iz prvh generacija (Ebu 'Ubejd el-Kasim ibn Sellam, Mudžahid ibn Džebr, Muhammed ib Džerir et-Taberi) stoje na stanovištu da su pojmovi tefsir i te'vil sinonimi – imaju isto značenje. Većina islamskih učenjaka zastupa suprotno mišljenje, tj. da nisu sinonimi i da imaju različita značenja. Ragib el-Isfahani ističe da tefsir ima šire značenje od te'vila. Nadalje, Isfahani kaže da se tefsir koristi u tumačenju pojedinačnih riječi i izraza, a te'vil se koristi prilikom tumačenja zaokruženih značenja i cjelovitih iskaza u rečenici. Isfahani zaključuje: tefsir se upotrebljava u tumačenju i objavljenih (nebeskih) knjiga a isto tako i onih drugih (neobjavljenih), dok se te'vil najčešće koristi u tumačenju samo nebeskih knjiga.

Ebu Mensur el-Maturidi kaže da tefsir podrazumijeva zauzimanje kategoričkog stava o značenju neke riječi, a te'vil znači preferiranje jednog od više značenja neke riječi. Ebu Talib et-Taglebi zastupa stav da je tefsir površno, a te'vil pravo (podrobno) tumačenje. Neki islamski učenjaci, baveći se spomenutim pojmovima, iznose mišljenje da je tefsir ustvari tumačenje bazirano na tradiciji (rivajetu), a te'vil tumačenje bazirano na razumu i vlastitim intelektualnim naporima. Ima i onih koji kažu da se tefsir odnosi na doslovno tumačenje (egzoterijsko), a da se te'vil odnosi na značenja dobivena upotrebom aluzije i alegorije, tj. ezoterijsko tumačenje.

Kompilacija mišljenja: Tefsir je općenitiji od te'vila, s obzirom da obuhvata ono što je utemeljeno na tradiciji, kao i ono do čega se dolazi putem razuma i vlastitog intelektualnog napora. Obuhvata i tradicionalno i racionalno tumačenje Kur'ana. Te'vil se odnosi na ono što je striktno u vezi s razumom i dubokim razmišljanjem. Odnosi se i na ono što dolazi putem nadahnuća od Allaha, dž.š.