Bedrija

Arapski tekst u prozi, u obliku dove, u kojem se po arapskoj abecedi spominju imena svih 313 učesnika u bitki na Bedru. Učenje Bedrije stoljećima u Bosni i Hercegovini bio je znak sjećanja na šehide Bedra, ali i crpljenje duhovne snage iz ovog događaja za prevazilaženje problema s kojima su se muslimani u vrijeme različitih državnih stega i kušnji susretali.

Bedrija se učila i u drugim dijelovima muslimanskog svijeta, a na prostorima Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini se učila u porodičnom krugu Merhemići, Mujezinovići i drugi, zatim u Tabačkom mesdžidu i tekiji "Nadmlini" u Sarajevu, a ovim programima je prisustvovao i reisu-l-ulema.

Tekst Bedrije su čitali Mehmed-ef. Mujezinović (1913-1981) i Halid-ef. Hadžimulić (1915-2011), a o organizaciji brinuo Fejzulah-ef. Hadžibajrić (1913-1990), dok je predavanja/vaz kazivao Kasim-ef. Dobrača (1910-1979).

Uz hatmu šehidima Bedra proučena bude i hatma šehidima iz reda uleme koja je svoje živote položila braneći domovinu Bosnu i Hercegovinu. Mehmedalija-ef. Hadžić, je čitao tekst Bedrija u vrijeme agresije na Bosnu i Hercegovinu u zgradi Rijaseta u prisustvu tadašnjeg reisu-l-uleme. Tradicija Bedrije dolazi s čvrstom vezom šehida Bedra i bosanskohercegovačkih šehida.