Tirmizi | 2616
HADIS
Od Muaza se prenosi:
Bio sam s Poslanikom, a.s., na putovanju. Jednoga dana, dok smo išli, bio sam blizu njega, pa sam rekao: 'Božiji Poslaniče, izvijesti me o djelu koje će me uvesti u Džennet, a udaljiti od Vatre.' On reče: 'Pitao si o velikoj stvari, a to je lahko onome kome Allah olakša: da robuješ Allahu i da Mu ništa ne pridružuješ, da obavljaš namaz, daješ zekat, postiš ramazan i hodočastiš Allahovu kuću.' Potom je rekao: 'Hoćeš li da te uputim na vrata dobra (različite vrste dobrih djela)?' 'Svakako, Božiji Poslaniče', rekoh. 'Post je štit, sadaka gasi grijeh kao što voda gasi vatru, a čovjekov namaz duboko u noći jeste obilježje dobrih.' Potom je proučio riječi Uzvišenog: 'Bokovi njihovi se postelja lišavaju i oni se Gospodaru svome iz straha i želje klanjaju.'Zatim je rekao: 'Hoćeš li da te izvijestim o glavi svih stvari, njihovom stupu i vrhuncu?' Ja sam rekao: 'Svakako, Božiji Poslaniče!' 'Glava svih stvari je namaz, njegov stup je namaz, a vrhunac džihad.' Potom je rekao: 'Hoćeš li da te izvijestim čime se sve to postiže i biva kako treba?' Rekoh: 'Svakako, Božiji Poslaniče.' On pokaza na svoj jezik, pa rekoh: 'Zar ćemo biti odgovorni i za ono što govorimo?' On reče: 'Živ ti bio majci, o Muaze, zar će ljudi u vatru biti naglavačke bačeni izuzev kao žetva njihovih jezika?'" (Tirmizi.)
ARAPSKI
مُعَاذِ: كُنْتُ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلمَ فِي سَفَرٍ، فَأَصْبَحْتُ يَوْمًا قَرِيبًا مِنْهُ وَنَحْنُ نَسِيرُ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ أَخْبِرْنِي بِعَمَلٍ يُدْخِلُنِي الْجَنَّةَ، وَيُبَاعِدُنِي من النَّارِ، قَالَ: لَقَدْ سَأَلْتَنِي عَنْ عَظِيمٍ، وَإِنَّهُ لَيَسِيرٌ عَلَى مَنْ يَسَّرَهُ اللَّهُ عليه، تَعْبُدُ اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا، وَتُقِيمُ الصَّلَاةَ، وَتُؤْتِي الزَّكَاةَ، وَتَصُومُ رَمَضَانَ، وَتَحُجُّ الْبَيْتَ، ثُمَّ قَالَ: ( أَلَا أَدُلُّكَ عَلَى أَبْوَابِ الْخَيْرِ؟ ) قلت: بلى يا رسولَ اللهِ، قال : ( الصَّوْمُ جُنَّةٌ وَالصَّدَقَةُ تُطْفِئُ الْخَطِيئَةَ كَمَا يُطْفِئُ الْمَاءُ النَّارَ، وَصَلَاةُ الرَّجُلِ مِنْ جَوْفِ اللَّيْلِ شعار الصالحين )، ثُمَّ تَلَا قوله تعالي: {تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يدعون ربهم خوفا وطمعا} الآية ثُمَّ قَالَ: (أَلَا أُخْبِرُكَ بِرَأْسِ الْأَمْرِ وَعَمُودِهِ وَذِرْوَةِ سَنَامِهِ )، فقُلْتُ: بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ:( رَأْسُ الْأَمْرِ الْإِسْلَامُ، وَعَمُودُهُ الصَّلَاةُ، وَذِرْوَةُ سَنَامِهِ الْجِهَادُ )، ثُمَّ قَالَ: ( أَلَا أُخْبِرُكَ بِمَلَاكِ ذَلِكَ كُلِّهِ؟ ) قُلْتُ: بَلَى يَا رسولَ اللَّهِِ، قَالَ:( كُفَّ عَلَيْكَ هَذَا) وأشار إلى لسانه – قُلْتُ: يَا نَبِيَّ اللَّهِ وَإِنَّا لَمُؤَاخَذُونَ بِمَا نَتَكَلَّمُ بِهِ؟ قَالَ: ( ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ يَا مُعَاذُ وَهَلْ يَكُبُّ النَّاسُ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ أَوْ قال عَلَى مَنَاخِرِهِمْ إِلَّا حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِم؟! رواه الترمذي ، وقال: هذا حديث حسن صحيح.