Buharija | 3053
HADIS
Ibn Abbas je kazao:
"... četvrtak, a kakav je to četvrtak!" Potom je zaplakao, suze mu pokvasiše pijesak i on reče: – U četvrtak je Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, stegla bolest, pa je rekao: Donesite mi papir da vam napišem oporuku, poslije čega nećete nikada zalutati!" Tada su se ashabi međusobno prepirali, a prepiranje ne dolikuje Vjerovjesniku. Utom su ashabi upitali: Govori li Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u bunilu?" Ostavite me", reče Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem. Ono u čemu sam ja bolje je od onoga čemu me vi zovete", i pred svoju smrt oporuči troje: Protjerajte idolopoklonike s Arabijskog poluotoka, darujte svaku delegaciju kao što sam ih ja darivao", a treće sam zaboravio (kaže prenosilac hadisa). (Buharija, 3053)
ARAPSKI
حَدَّثَنَا قَبِيصَةُ، حَدَّثَنَا ابْنُ عُيَيْنَةَ، عَنْ سُلَيْمَانَ الأَحْوَلِ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ـ رضى الله عنهما ـ أَنَّهُ قَالَ يَوْمُ الْخَمِيسِ، وَمَا يَوْمُ الْخَمِيسِ ثُمَّ بَكَى حَتَّى خَضَبَ دَمْعُهُ الْحَصْبَاءَ فَقَالَ اشْتَدَّ بِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَجَعُهُ يَوْمَ الْخَمِيسِ فَقَالَ " ائْتُونِي بِكِتَابٍ أَكْتُبْ لَكُمْ كِتَابًا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدَهُ أَبَدًا ". فَتَنَازَعُوا وَلاَ يَنْبَغِي عِنْدَ نَبِيٍّ تَنَازُعٌ فَقَالُوا هَجَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. قَالَ " دَعُونِي فَالَّذِي أَنَا فِيهِ خَيْرٌ مِمَّا تَدْعُونِي إِلَيْهِ ". وَأَوْصَى عِنْدَ مَوْتِهِ بِثَلاَثٍ " أَخْرِجُوا الْمُشْرِكِينَ مِنْ جَزِيرَةِ الْعَرَبِ، وَأَجِيزُوا الْوَفْدَ بِنَحْوِ مَا كُنْتُ أُجِيزُهُمْ ". وَنَسِيتُ الثَّالِثَةَ. وَقَالَ يَعْقُوبُ بْنُ مُحَمَّدٍ سَأَلْتُ الْمُغِيرَةَ بْنَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ جَزِيرَةِ الْعَرَبِ. فَقَالَ مَكَّةُ وَالْمَدِينَةُ وَالْيَمَامَةُ وَالْيَمَنُ. وَقَالَ يَعْقُوبُ وَالْعَرْجُ أَوَّلُ تِهَامَةَ.
O ovom hadisu važno je imati na umu dvije stvari. Prvo, riječ je o situacionom hadisu. Sadržaj i poruka ovisi o tadašnjoj specifičnoj situaciji kada su nemuslimani bili prijetnja po život i imetak muslimana. Drugo, Arapski poluotok danas možda ima zaokružene geografske granice, ali u vrijeme Poslanika, a.s. i inače tokom srednjeg vijeka njegovo poimanje je bilo mnogo uže. Imam Buhari zapaža da je to područje Mekke i Medine koje se širi na jug do Jemena, na istok do područja današnjeg Rijada pa imam Malik je tako zaključio zašto halifa Omer nije protjerao nemuslimane iz oaze Tajma na sjeveru Hidžaza, jer se to nije smatralo Arapskim poluotokom. U kontekstu gore rečenoga, jasno je da je riječ o protjerivanju grupacija/plemena koja su se kontinuirano izdajnički odnosila prema muslimanima koji su nastojali osigurati slobodu i mir u dva najvažnija centra Mekki i Medini te neki učenjaci smatraju da ni Jemen nije Arapski poluotok iz tog perioda.