Tirmizi | 1606

O ovom hadisu važno je imati na umu dvije stvari. Prvo, riječ je o situacionom hadisu. Sadržaj i poruka ovisi o tadašnjoj specifičnoj situaciji kada su skupine Jevreja i kršćana izdali muslimane prilikom borbe protiv idolopoklonika. Muhammed, a.s. ne bi do pred kraj svog života imao trgovinske odnose s Jevrejima. Također, u drugim predajama se bilježi kako je znao kada naiđe povorka Jevreja, koja je ispraćala nekoga od njih na Ahiret, znao ustati da iskaže poštovanje. Džemal Bedevi navodi da ono što je jasno, historijski, u vezi s postupanjem poslanika Muhammeda sa židovskim plemenima u Medini i oko nje, jeste da je on, čim je preselio u Medinu, uspostavio Medinski ustav ili “Sahifu”. Kao što opisuje dr. Hamidullah, to je bio prvi multikulturalni, multireligijski ustav u svijetu. Dao je svakome jednaka prava, uključujući i jevreje. Dodijelio je pravnu autonomiju i pravo na slobodno prakticiranje svačije vlastite religije, ali je zahtijevao i predanost na odbrani grada Medine od izvanjske agresije. Niko ne može optužiti Poslanika, a.s., da je prekršio ovaj ugovor. Čak i nemuslimanski učenjaci, kao što je Mongomery Watt, nikad ne spominju da je Poslanik, a.s., prekršio svoje sporazume, dok se pouzdano zna koliko su puta izdali sporazume jevreji. Konačna izdaja desila se tokom Bitke na Hendeku, kada je grupa Jevreja iz Medine kontaktirala neprijatelja, jednostrano odbacivši Medinski ustav i pomogla neprijatelju tokom rata protiv Poslanika, a.s. i grada-države Medine. U modernim vremenima ovakvi postupci se nazivaju veleizdaja u vrijeme rata.

Drugo, Arapski poluotok danas možda ima zaokružene geografske granice, ali u vrijeme Poslanika, a.s. i inače tokom srednjeg vijeka njegovo poimanje je bilo mnogo uže. Imam Buhari zapaža da je to područje Mekke i Medine koje se širi na jug do Jemena, na istok do područja današnjeg Rijada pa imam Malik je tako zaključio zašto halifa Omer nije protjerao  jevreje iz oaze Tajma na sjeveru Hidžaza, jer se to nije smatralo Arapskim poluotokom. U kontekstu gore rečenoga,  jasno je da je riječ o protjerivanju grupacija/plemena koja su se kontinuirano izdajnički odnosila prema muslimanima koji su nastojali osigurati slobodu i mir u dva najvažnija centra Mekki i Medini te neki učenjaci smatraju da ni Jemen nije Arapski poluotok iz tog perioda, jer su u Jemenu cvjetala jevrejska plemena od još od početka islama.