Tirmizi | 808
HADIS
Prenosi se od Ebu Hurejrea da je kazao:
Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, je podsticao na klanjanje dobrovoljnog namaza, ali ga nije čvrsto naređivao. On bi govorio: "Ko ramazan bude sprovodio u dobrovoljnom namazu, čvrsto vjerujući i nadajući se nagradi, bit će mu oprošteni grijesi koje je do tada počinio. Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je preselio (na Ahiret), a ta odredba je i dalje bila na snazi. Također je ta odredba bila na snazi i za vrijeme hilafeta Ebu Bekra, i u samom početku Omerova hilafeta."
ARAPSKI
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُرَغِّبُ فِي قِيَامِ رَمَضَانَ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَأْمُرَهُمْ بِعَزِيمَةٍ وَيَقُولُ " مَنْ قَامَ رَمَضَانَ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ " . فَتُوُفِّيَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالأَمْرُ عَلَى ذَلِكَ ثُمَّ كَانَ الأَمْرُ كَذَلِكَ فِي خِلاَفَةِ أَبِي بَكْرٍ وَصَدْرًا مِنْ خِلاَفَةِ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ عَلَى ذَلِكَ .
Nevevi veli: Poznatoje da se ovdje oprost odnosi samo na male grijehe. Isto misli i imam dvaju Harema, a Ijad tvrdi da je to i stav učenjaka Ehlis-sunneta. Ibn Munzir smatra da se ovdje oprost odnosi i na velike i na male grijehe.
Riječ je o odredbi da ljudi teravih-namaz klanjaju u svojim kućama, ili u džamiji, individualno, po sebi. Naime, kao sto je poznato, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je nekoliko teravija klanjao sa svijetom u džematu, potom je ostavio svijet da klanja u svojim kućama, pojedinačno. Učinio je to iz bojazni da svijet, inače klanjanje teravije, a pogotovo još u džematu, ne bi shvatio kao obavezu (fard). Ovakva praksa se zadržala i u vrijeme hilafeta Ebu Bekra. Tek kada je Omer preuzeo hilafet, on je okupio svijet i naredio Ubeju b. Ka'bu da im kao imam klanja teravih-namaz. Od tada se teravija ponovo počela klanjati u džematu. Tako je Omer, r.a, obnovio Poslanikov sunnet klanjanja teravije, s obzirom na to da teravih-namaz nakon njegove smrti više nije niko mogao smatrati obaveznim namazom.