Buharija | 5007
HADIS
Od Ebu-Seida Hudrija da je kazivao:
"Bili smo na putovanju i odsjeli na jednom mjestu (da se odmorimo). Tada dođe jedna žena i obavijesti nas da se vođa njihovog naselja jako razbolio, a da su muškarci odsutni, te nas upita ima li iko među nama da liječi. S njom je otišao jedan čovjek za koga smo smatrali da ne zna liječiti, liječio ga je, i čovjek je ozdravio. Nakon toga naredio je da mu daju trideset ovaca i da nas napoje mlijekom. Kada se naš čovjek vratio, upitasmo ga: Jesi li poznavao liječenje ili si liječio?, a on nam odgovori: Ne, ja sam samo liječio Fatihom (Ummul-Kitab)! Rekli smo da ništa ne poduzimamo dok ne dođemo do Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i njega ne upitamo. Kad smo došli u Medinu, spomenuli smo ovaj slučaj Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, a on reče: Kako je on znao da je Fatiha lijek? Podijelite ovce i mene uvrstite u podjelu!" (Buhari 5007)
ARAPSKI
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ، قَالَ كُنَّا فِي مَسِيرٍ لَنَا فَنَزَلْنَا فَجَاءَتْ جَارِيَةٌ فَقَالَتْ إِنَّ سَيِّدَ الْحَىِّ سَلِيمٌ، وَإِنَّ نَفَرَنَا غُيَّبٌ فَهَلْ مِنْكُمْ رَاقٍ فَقَامَ مَعَهَا رَجُلٌ مَا كُنَّا نَأْبُنُهُ بِرُقْيَةٍ فَرَقَاهُ فَبَرَأَ فَأَمَرَ لَهُ بِثَلاَثِينَ شَاةً وَسَقَانَا لَبَنًا فَلَمَّا رَجَعَ قُلْنَا لَهُ أَكُنْتَ تُحْسِنُ رُقْيَةً أَوْ كُنْتَ تَرْقِي قَالَ لاَ مَا رَقَيْتُ إِلاَّ بِأُمِّ الْكِتَابِ. قُلْنَا لاَ تُحْدِثُوا شَيْئًا حَتَّى نَأْتِيَ ـ أَوْ نَسْأَلَ ـ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا قَدِمْنَا الْمَدِينَةَ ذَكَرْنَاهُ لِلنَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ " وَمَا كَانَ يُدْرِيهِ أَنَّهَا رُقْيَةٌ اقْسِمُوا وَاضْرِبُوا لِي بِسَهْمٍ ".