Buharija | 7448
HADIS
Pričao nam je
Musa b. Ismail, njemu Abdul-Vahid, prenoseći od Asima, a on od Ebu-Osmana da je Usama kazivao:
"Jednoj je od Vjerovjesnikovih, a.s., kćeri sin bio na samrti, pa je ona poručila Vjerovjesniku, a.s., da dođe. On joj je poslao poruku: Allahu pripada i ono što uzima i ono što daje. Sve ima svoj određeni rok, pa neka se ona strpi i neka se nada nagradi od Allaha! Međutim, ona je ponovo poslala po njega i zaklela ga da dođe. Tada je on krenuo, a s njim su krenuli Muaz b. Džebel, Ubejj b. Kab, Ubada b. Samit i ja. Kada smo ušli, dodali su dijete Allahovom Poslaniku, a.s., a iz nejakih grudi čulo se jecanje. (Prenosilac hadisa kaže da mu se ono učinilo kao da izlazi iz poderane mješine.) Allahov je Poslanik, a.s., tada zaplakao, te ga je Sad b. Ubada upitao: Zar plačeš? Allah će se smilovati samo onim Svojim robovima koji su samilosni, odgovori on." (Buharija 7448)
ARAPSKI
حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ، حَدَّثَنَا عَاصِمٌ، عَنْ أَبِي عُثْمَانَ، عَنْ أُسَامَةَ، قَالَ كَانَ ابْنٌ لِبَعْضِ بَنَاتِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم يَقْضِي، فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ أَنْ يَأْتِيَهَا فَأَرْسَلَ " إِنَّ لِلَّهِ مَا أَخَذَ، وَلَهُ مَا أَعْطَى، وَكُلٌّ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى، فَلْتَصْبِرْ وَلْتَحْتَسِبْ ". فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ فَأَقْسَمَتْ عَلَيْهِ فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقُمْتُ مَعَهُ وَمُعَاذُ بْنُ جَبَلٍ وَأُبَىُّ بْنُ كَعْبٍ وَعُبَادَةُ بْنُ الصَّامِتِ، فَلَمَّا دَخَلْنَا نَاوَلُوا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الصَّبِيَّ وَنَفْسُهُ تَقَلْقَلُ فِي صَدْرِهِ ـ حَسِبْتُهُ قَالَ ـ كَأَنَّهَا شَنَّةٌ، فَبَكَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ سَعْدُ بْنُ عُبَادَةَ أَتَبْكِي فَقَالَ " إِنَّمَا يَرْحَمُ اللَّهُ مِنْ عِبَادِهِ الرُّحَمَاءَ ".