Muslim | 868
HADIS
Od Ibn Abbasa prenosi se:
Damad je došao u Meku iz plemena Ezdi-Šenuete i liječio učenjem rukje od džinskih napada. Čuo je od maloumnika Meke kako kažu: Muhammed je lud. Tada je on rekao: Kada bih ja otišao ovom čovjeku ne bi li ga Allah izliječio mojim posredstvom? Kad ga je sreo, rekao je: Muhammede, ja liječim od ovih džinskih napada, a Allah, dž.š., daje lijek mojim posredstvom kome hoće, pa hoćeš li i ti? Vjerovjesnik, s.a.v.s., rekao je: Zaista, hvala pripada Allahu, dž.š., Njemu se zahvaljujemo i od Njega pomoć tražimo. Koga Allah uputi, niko ga u zabludu ne može odvesti, a koga ostavi u zabludi, niko ga ne može uputiti. Svjedočim da nema drugog boga osim Allaha, Jedinog, Koji nema druga i svjedočim da je Muhammed Njegov rob i poslanik, a zatim... Damad je rekao: Ja sam mu rekao: Ponovi mi ove tvoje riječi! Zatim ih je Vjerovjesnik, s.a.v.s., ponovio tri puta, a on je rekao: Čuo sam riječi raznih vračeva i sihirbaza, kao i riječi pjesnika, ali nisam čuo ništa slično ovim tvojim riječima koje su dostigle morske dubine. Daj mi svoju ruku da ti dam svoju prisegu na islam. On je dao svoju prisegu Vjerovjesniku, s.a.v.s., koji mu je rekao: I protiv svoga naroda?, a on je rekao: I protiv moga naroda. Kasnije, nakon dolaska u Medinu, Vjerovjesnik, s.a.v.s., poslao je vojnu jedinicu koja je prošla pored jednog naroda, a zapovjednik jedinice rekao je: Jeste li šta uzeli od ovih? Jedan čovjek reče: Uzeo sam jednu zdjelu za održavanje higijene. On je rekao: Vratite je, zaista su ovi Damadov narod." (Bilježi Muslim, 868)
ARAPSKI
ابن عباس: أن ضمادًا قدم مكة وكان من أزد شنوءة، وكان يرقي من هذه الريح، فسمع سفهاء مكة يقولون: إن محمدًا مجنون، فقال: لو أني أتيت هذا الرجل لعل الله يشفيه على يدي، فلقيه فقال: يا محمد إني أرقى من هذه الريح، وإن الله يشفي على يدي من شاء، فهل لك؟ فقال صلى الله عليه وسلم إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِينُهُ مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلَا مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَا هَادِيَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ أَمَّا بَعْدُ قال ضماد: فقلت له: أَعِدْ عَلَيَّ كَلِمَاتِكَ هَؤُلَاءِ فَأَعَادَهُنَّ عَلَيْهِ النبي صلى الله عليه وسلم ثلاث مرات فَقَالَ: لَقَدْ سَمِعْتُ قَوْلَ الْكَهَنَةِ وَقَوْلَ السَّحَرَةِ وَقَوْلَ الشُّعَرَاءِ فَمَا سَمِعْتُ مِثْلَ كَلِمَاتِكَ هَؤُلَاءِ وَلَقَدْ بَلَغْنَ قاموس البحر، هات يداك أبايعك على الإسلام فبايعه صلى الله عليه وسلم وقال: وعلى قومك؟ قال: وعلى قومي. فبعث صلى الله عليه وسلم سرية بعد مقدمة المدينة، فمروا على قوم فقال صاحب السرية للجيش: هل أصبتم من هؤلاء شيئًا؟ فقال رجل: أصبت منهم مطهرة فقال: ردها، فإن هؤلاء قوم ضماد