ISMAIL HAKKI el-Burusavi (el-Brusavi) el-Uskudari (1063/1652. - 1137/1725.) – znameniti turski naučnik, sufija i pjesnik. Rođen je blizu Edirne. U mladosti je izučavao gramatiku, retoriku, lo-giku, fikh, akaid, tefsir i hadis. Njegov učitelj je bio Osman Fadli, koji ga je uveo u derviški red džilvatija. Bio je vrsni poznavalac perzijsko-ga jezika, što mu je omogućilo da studira djela najpoznatijih perzijskih sufijskih pjesnika: 'Attara, Rumija, Hafiza i Džamija. Uz to, studirao je kaligrafiju i muziku. Jedno vrijeme je, po preporuci Osmana Fadlija, boravio u Skoplju (Makedonija). Po povratku u Bursu, podigao je džamiju i biblioteku.

Iza ovog osmanskog učenjaka ostalo je 106 knjiga, poslanica i pamfleta. Šezdeset njih je napisano na turskom, a ostale na arapskome jeziku. Njegovo najpoznatije djelo svakako je veliki tefsir Ruhu'l-bejan, u četiri džilda. To je komentar Kur'ana s originalnim sufijskim interpretacijama, jedna vrsta kompilacije sufijskog tefsira do njegova doba. Napisan na arapskome jeziku, on u sebi sadrži brojne pasuse i citate na perzijskome jeziku. Taj tefsir je raskoš znanja ne samo iz sufizma, nego i iz tradicionalnog i racionalnog tefsira i 'ilmu'l-hadisa. Uz to, on je napisan inspirativnim, pjesničkim jezikom.

Slijedeća njegova djela su: Ruhu'l-Methnewi –komentar Rumijeve Mesnevije; Šerh-i Pand-i 'Attar - komentar 'Attarove Pand-name; Silsiletu tariqati'l-džilalijje; Diwan; Miradžija; Kitabu'n-netidže... Napisao je i kratke komentare na ilahije Junusa Emrea, Hadži bajrama i Nijaz-i Misrija, koje je sabrao u posebne medžmue ili zbirke.