Muhaddis

Muhaddisom se naziva osoba koja prenosi hadise i poznaje njihovo stručno značenje, njihovu vrijednost i ljude koji ih prenose. (Mahmut Karalić, Hadis i hadiske znanosti, stranica 20.)

Muhaddis je veće stručno zvanje od musnida, jer je muhaddis i stručniji od musnida. On mora da poznaje: senede prenosilaca hadisa, eventualne nedostatke hadisa, imena ljudi u senedu, da poznaje hadise s obzirom na "ali i nazil", da pamti veliki broj tekstova hadisa, da je proučio (odslušao) svih šest djela hadisa, "el-Kutub es-sitte", zatim djela Musned Ahmeda b. Hanbela, Sunen Bejhekije, Mu'džem Taberije i hiljadu drugih hadiskih svezaka, džuzeva. (Omer Nakičević, Uvod u hadiske znanosti: Hadis I str. 67-70.)

Osobe koje poznavaju senede hadisa, skrivene nedosatatke hadisa, imena i biografije prenosilaca hadisa, kraće i duže senede hadisa te veliki broj hadisa napamet smatraju se muhaddisom. (Es-Sujuti ''Tedribur-ravi fi šerhi takribin-nevavi", I/46. str.)

Prema Karaliću (2010) - muhaddisom se naziva osoba koja prenosi hadise i poznaje njihovo stručno značenje, njihovu vrijednost i ljude koji ih prenose. Poznavanje hadisa u najmanju ruku trebalo bi da bude ovako, da bi se moglo nazvati naukom. Zato, fikhski učenjaci kažu: Kada bi neko oporučio nešto učenjacima ili ulemi, ne bi u tu grupu spadali ljudi koji samo prenose hadise, a ne poznaju njihova stručna značenja, niti senede tih hadisa, niti ljude koji ih prenose. Samo prenošenje hadisa ne smatra se naukom. Fethuddin Ibn Sejjidin-nas kaže: Muhadisom se u naše vrijeme smatra osoba koja se bavi hadisom i pozna sljedeće: obje grane hadiske nauke i 'ilmu-l-hadis riwayeten i 'ilmu-l-hadis dirayeten

- većinu prenosilaca svoga vremena,

- većinu svojih učitelja i njihovih šejhova do te mjere da je u svakoj generaciji broj koje pozna veći od broja koje ne pozna,

-većinu rivajeta, predaja i to do te mjere da može razlučiti šta je od njih ispravno, a šta nije i

- da je u svom vremenu poznata po preciznosti u prenošenju hadisa.