Slušanje muzike

Ukoliko želite opširniji odgovor na ovo pitanje, uputio bih Vas na djelo "Halal i haram" od dr. Jusufa al-Qaradawija, sa čijom elaboracijom i nijansiranim obrazloženjem ovog propisa se slažemo. Ova rubrika nije predviđena za opširnije odgovore. Sumarno kazano, nisu sve vrste muzike iste i nisu svi slušaoci i ljubitelji muzike isti, pa se i propisi u tom smislu razlikuju. Općenito, ako slušanje muzike čini osobu svojevrsnim ovisnikom o muzici, ako negativno djeluje na psihu i ponašanje, podstiče na agresivnost, nasilje, nemoral, odvodi osobu u loše društvo, odvraća od izvršavanja vjerskih obaveza i sl., onda je to slušanje, odnosno ta vrsta muzike zabranjena ili u najmanju ruku strogo pokuđena, sukladno principu da sve što vodi haramu i samo postaje haram na osnovu razloga preventivnog djelovanja. Slušanje muzike, npr. tzv. ozbiljne muzike, ukoliko nije praćeno gore spomenutim negativnim posljedicama, radi razonode ili neke vrste smiraja koji pojedine osobe nalaze u slušanju muzike, ne smatramo zabranjenim. Posljedice i opća atmosfera koja prati muziku i sve ono što se dešava oko nje ima uticaja na šerijatskopravni tretman iste. Kur'an upućuje vjernike da smiraj i zadovoljstvo duše potraže u spominjanju (zikr) Uzvišenoga: ...a srca se doista, kad se Allah pomene, smiruju!" (ar-R'ad, 28)