Buharija
HADIS
Pričao nam je Uvejsi, njemu Ibrahim b. Sad, a ovom Salih, prenoseći od Ibn-Šihaba, a on od Urve, Ibn-Musejjeba, Alkame b. Vekkasa i Ubejdullaha (da su kazivali):
"Aiša je, radijallahu anhu, o slučaju kada je potvorena pričala: Kada, izvjesno vrijeme, ništa nije bilo objavljivano, Allahov je Poslanik, a.s., pozvao Aliju b. Ebu-Taliba i Usamu b. Zejda, radijallahu anhu, da se posavjetuje s njima i čuje njihovo mišljenje o tome da li da se rastavi od svoje žene. Usama mu je ukazao na moja poznata dobra svojstva, dok je Alija rekao: Allah te nije time stavio u iskušenje, jer ima mnogo žena i osim nje. Upitaj djevojku (robinju), ona će ti iskreno reći. On ju je onda i upitao: Jesi li vidjela išta (kod Aiše) što kod tebe izaziva sumnju? Nisam vidjela ništa (posebno), osim što je ona mlada žena, pa (joj se događalo da) zaspi kod tijesta svojih ukućana, te dođe domaća životinja i pojede ga, odgovorila je ona.
Nakon toga on se popeo na minber i rekao: Ko će mi pomoći protiv čovjeka koji je uznemiravajući moju porodicu uznemirio i mene? Tako mi Allaha, ja o svojoj porodici znam samo dobro!" Tada je kazao kako je Aiša nevina. Ebu-Usama prenosi od Hišama. (Buhari)
ARAPSKI
حَدَّثَنَا الأُوَيْسِيُّ، حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ، عَنْ صَالِحٍ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، حَدَّثَنِي عُرْوَةُ، وَابْنُ الْمُسَيَّبِ، وَعَلْقَمَةُ بْنُ وَقَّاصٍ، وَعُبَيْدُ اللَّهِ، عَنْ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ حِينَ قَالَ لَهَا أَهْلُ الإِفْكِ قَالَتْ وَدَعَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَأُسَامَةَ بْنَ زَيْدٍ حِينَ اسْتَلْبَثَ الْوَحْىُ يَسْأَلُهُمَا، وَهْوَ يَسْتَشِيرُهُمَا فِي فِرَاقِ أَهْلِهِ، فَأَمَّا أُسَامَةُ فَأَشَارَ بِالَّذِي يَعْلَمُ مِنْ بَرَاءَةِ أَهْلِهِ، وَأَمَّا عَلِيٌّ فَقَالَ لَمْ يُضَيِّقِ اللَّهُ عَلَيْكَ، وَالنِّسَاءُ سِوَاهَا كَثِيرٌ، وَسَلِ الْجَارِيَةَ تَصْدُقْكَ. فَقَالَ " هَلْ رَأَيْتِ مِنْ شَىْءٍ يَرِيبُكِ ". قَالَتْ مَا رَأَيْتُ أَمْرًا أَكْثَرَ مِنْ أَنَّهَا جَارِيَةٌ حَدِيثَةُ السِّنِّ تَنَامُ عَنْ عَجِينِ أَهْلِهَا فَتَأْتِي الدَّاجِنُ فَتَأْكُلُهُ. فَقَامَ عَلَى الْمِنْبَرِ فَقَالَ " يَا مَعْشَرَ الْمُسْلِمِينَ مَنْ يَعْذِرُنِي مِنْ رَجُلٍ بَلَغَنِي أَذَاهُ فِي أَهْلِي، وَاللَّهِ مَا عَلِمْتُ عَلَى أَهْلِي إِلاَّ خَيْرًا ". فَذَكَرَ بَرَاءَةَ عَائِشَةَ. وَقَالَ أَبُو أُسَامَةَ عَنْ هِشَامٍ.