Tirmizi | 1393
HADIS
Ebus-Sefer Seid ibn Ahmed kaže:
Neki Kurejšija slomio je zub jed- nom ensariji, pa se ovaj obratio za pomoć Muaviji, rekavši: Vladaru pravovjernih, ovaj mi je slomio zub! A Muavija mu reče: Učinit ćemo da budeš zadovoljan. Potom ovaj drugi poče gnjaviti Muaviju i poče mu dosađivati, a Muavija reče: Svoj slučaj riješi sa svojim drugom! Ebu Derda koji je (tada) sjedio kod njega, reče: Čuo sam Allahovog Poslanika, s.a.v.s., kada je rekao: Svakoj osobi koju zadesi kakva povreda ili gubitak dijela tijela, pa ona to oprosti, Allah će joj time podići stepen i izbrisati grijeh. Čuvši to ensarija reče: Jesi li to (lično) čuo od Allahovog Poslanika? Jesam, odgovori on, čula su to ova moja dva uha i upamtilo moje srce. On reče: Ja mu opraštam, a Muavija će na to: Nema sumnje, ja te zasigurno ne želim razočarati. I naredi da mu se dadne nešto od imetka." (Tirmizi, 1393)
ARAPSKI
أبو السَّفر سعيد بن أحمد قَالَ: دَقَّ رَجُلٌ مِنْ قُرَيْشٍ سِنَّ رَجُلٍ مِنَ الأَنْصَارِ، فَاسْتَعْدَى عَلَيْهِ مُعَاوِيَةَ، فَقَالَ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، إِنَّ هَذَا دَقَّ سِنِّي، فقَالَ له مُعَاوِيَةُ: إِنَّا سَنُرْضِيكَ، وَأَلَحَّ الآخَرُ عَلَى مُعَاوِيَةَ فَأَبْرَمَهُ، فَقَالَ مُعَاوِيَةُ: شَأْنَكَ بِصَاحِبِكَ، وَأَبُو الدَّرْدَاءِ جَالِسٌ عِنْدَهُ فَقَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ: "مَا مِنْ رَجُلٍ يُصَابُ بِشَيْءٍ فِي جَسَدِهِ فَيَتَصَدَّقُ بِهِ إِلاَّ رَفَعَهُ اللَّهُ بِهِ دَرَجَةً وَحَطَّ عَنْهُ بِهِ خَطِيئَةً". فقَالَ الأَنْصَارِيُّ: أَأَنْتَ سَمِعْتَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم؟ قَالَ: سَمِعَتْهُ أُذُنَايَ وَوَعَاهُ قَلْبِي. قَالَ: فَإِنِّي أَذَرُهَا لَهُ. قَالَ مُعَاوِيَةُ: لا جَرَمَ لا أُخَيِّبُكَ فَأَمَرَ لَهُ بِمَالٍ