Buharija | 6163
HADIS
Od Ebu-Seida Hudrija se prenosi da je rekao:
"Jednog dana, dok je Vjerovjesnik, a.s., dijelio (ratni plijen), Zul-Huvejsira, čovjek tankog struka iz plemena Benu-Temim, reče: "Budi pravičan, Allahov Poslaniče!" – "Teško tebi, a ko će biti pravičan ako neću ja?!", odgovori mu Poslanik, a.s. Tada Omer reče: "Dopusti mi da mu odsiječem glavu!", ali mu Poslanik, a.s., odgovori: "On ima takve prijatelje da bi neko od vas omalovažio svoj namaz i post u poređenju s njihovim. Izlaze iz vjere poput strijele koja prođe kroz metu (ili lovinu). Ako se pogleda u njen šiljak, neće se na njemu ništa naći, a ako se pogleda i u tetivu kojom je pričvršćen vrh strijele, neće se ništa naći. Ako se pogleda u dio strijele između vrška i perja, neće se ništa naći i ako se pogleda u perje na strijeli, neće se ništa naći. Brzo prođe kroz krv i burag i ne umrlja se. Oni će se odvojiti od najbolje skupine (muslimana). Znak po kojem će biti raspoznavani jest čovjek čija će se jedna ruka tresti poput ženine dojke ili poput komada mesa."
Ebu-Seid kaže: "Svjedočim da sam ovo čuo od Vjerovjesnika, a.s., i svjedočim da sam bio s Alijom kada se borio protiv njih. Taj je čovjek tražen među poginulima, pa su ga našli onakvog kako ga je opisao Vjerovjesnik, a.s." (Buhari, 6163)
ARAPSKI
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ، قَالَ بَيْنَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم يَقْسِمُ ذَاتَ يَوْمٍ قِسْمًا فَقَالَ ذُو الْخُوَيْصِرَةِ ـ رَجُلٌ مِنْ بَنِي تَمِيمٍ ـ يَا رَسُولَ اللَّهِ اعْدِلْ. قَالَ " وَيْلَكَ مَنْ يَعْدِلُ إِذَا لَمْ أَعْدِلْ ". فَقَالَ عُمَرُ ائْذَنْ لِي فَلأَضْرِبْ عُنُقَهُ. قَالَ " لاَ، إِنَّ لَهُ أَصْحَابًا يَحْقِرُ أَحَدُكُمْ صَلاَتَهُ مَعَ صَلاَتِهِمْ، وَصِيَامَهُ مَعَ صِيَامِهِمْ، يَمْرُقُونَ مِنَ الدِّينِ كَمُرُوقِ السَّهْمِ مِنَ الرَّمِيَّةِ، يُنْظَرُ إِلَى نَصْلِهِ فَلاَ يُوجَدُ فِيهِ شَىْءٌ، ثُمَّ يُنْظَرُ إِلَى رِصَافِهِ فَلاَ يُوجَدُ فِيهِ شَىْءٌ، ثُمَّ يُنْظَرُ إِلَى نَضِيِّهِ فَلاَ يُوجَدُ فِيهِ شَىْءٌ، ثُمَّ يُنْظَرُ إِلَى قُذَذِهِ فَلاَ يُوجَدُ فِيهِ شَىْءٌ، سَبَقَ الْفَرْثَ وَالدَّمَ، يَخْرُجُونَ عَلَى حِينِ فُرْقَةٍ مِنَ النَّاسِ، آيَتُهُمْ رَجُلٌ إِحْدَى يَدَيْهِ مِثْلُ ثَدْىِ الْمَرْأَةِ، أَوْ مِثْلُ الْبَضْعَةِ تَدَرْدَرُ ". قَالَ أَبُو سَعِيدٍ أَشْهَدُ لَسَمِعْتُهُ مِنَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم وَأَشْهَدُ أَنِّي كُنْتُ مَعَ عَلِيٍّ حِينَ قَاتَلَهُمْ، فَالْتُمِسَ فِي الْقَتْلَى، فَأُتِيَ بِهِ عَلَى النَّعْتِ الَّذِي نَعَتَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم.