Buharija
HADIS
Pričao nam je Ismail b. Abdullah, njemu Ismail b. Ukba, prenoseći od Musaa b. Ukbe; a pričao mi je i Urva b. Zubejr, prenoseći od Misvera b, Mahreme da ga je Amr b. Avf, saveznik plemena Benu-Amira b. Luejja, koji je s Allahovim Poslanikom, a.s., učestvovao u Bici na Bedru.
Amr b. Avf, saveznik plemena Benu-Amira b. Luejja, koji je s Allahovim Poslanikom, a.s., učestvovao u Bici na Bedru, obavijestio me je da je Allahov Poslanik, a.s., poslao Ebu-Ubejdu b. Džerraha (u Bahrejn) da sakupi (i donese) džizju (glavarinu). Allahov Poslanik, a.s., ranije je bio sklopio mirovni ugovor sa stanovnicima Bahrejna, a za njihovog zapovjednika postavio je Alaa b. Hadramija. Ebu-Ubejda vratio se s novcem iz Bahrejna, a za njegov dolazak čuli su ensarije, te su došli na sabah-namaz (koji su klanjali) s Allahovim Poslanikom, a.s. Kada je završio s namazom, otišli su kod njega. On se nasmiješio kada ih je vidio i rekao: "Mislim da ste čuli za dolazak Ebu-Ubejde te da je donio nešto." – "Jesmo, Allahov Poslaniče", odgovorili su, a on im reče: "Radujte se i nadajte onome što će vas obradovati. A, tako mi Allaha, ja se za vas ne bojim siromaštva, već se bojim da vam se ne otvori obilje ovoga svijeta kao što je bilo otvoreno pred onim koji su bili prije vas, pa da se u tome ne natječete kao što su se oni natjecali, pa da vas to ne odvrati (od ahireta) kao što je njih."
ARAPSKI
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ حَدَّثَنِي إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُقْبَةَ، عَنْ مُوسَى بْنِ عُقْبَةَ، قَالَ ابْنُ شِهَابٍ حَدَّثَنِي عُرْوَةُ بْنُ الزُّبَيْرِ، أَنَّ الْمِسْوَرَ بْنَ مَخْرَمَةَ، أَخْبَرَهُ أَنَّ عَمْرَو بْنَ عَوْفٍ وَهْوَ حَلِيفٌ لِبَنِي عَامِرِ بْنِ لُؤَىٍّ كَانَ شَهِدَ بَدْرًا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَخْبَرَهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَعَثَ أَبَا عُبَيْدَةَ بْنَ الْجَرَّاحِ إِلَى الْبَحْرَيْنِ يَأْتِي بِجِزْيَتِهَا، وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم هُوَ صَالَحَ أَهْلَ الْبَحْرَيْنِ، وَأَمَّرَ عَلَيْهِمُ الْعَلاَءَ بْنَ الْحَضْرَمِيِّ، فَقَدِمَ أَبُو عُبَيْدَةَ بِمَالٍ مِنَ الْبَحْرَيْنِ، فَسَمِعَتِ الأَنْصَارُ بِقُدُومِهِ فَوَافَتْهُ صَلاَةَ الصُّبْحِ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا انْصَرَفَ تَعَرَّضُوا لَهُ فَتَبَسَّمَ حِينَ رَآهُمْ وَقَالَ " أَظُنُّكُمْ سَمِعْتُمْ بِقُدُومِ أَبِي عُبَيْدَةَ، وَأَنَّهُ جَاءَ بِشَىْءٍ ". قَالُوا أَجَلْ يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ " فَأَبْشِرُوا وَأَمِّلُوا مَا يَسُرُّكُمْ، فَوَاللَّهِ مَا الْفَقْرَ أَخْشَى عَلَيْكُمْ، وَلَكِنْ أَخْشَى عَلَيْكُمْ أَنْ تُبْسَطَ عَلَيْكُمُ الدُّنْيَا، كَمَا بُسِطَتْ عَلَى مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ، فَتَنَافَسُوهَا كَمَا تَنَافَسُوهَا وَتُلْهِيَكُمْ كَمَا أَلْهَتْهُمْ ".