Hadis: "Vjerovjesnik, a.s., ostao je toliko i toliko, a da...
HADIS (Buharija)
Aiša, radijallahu anhu, je kazivala:
"Vjerovjesnik, a.s., ostao je toliko i toliko, a da mu se pričinjavalo da prilazi svojoj supruzi, a nije prilazio." Aiša (dalje) kaže: "Jednog mi je dana rekao: Aiša, Allah mi je uslišao dovu za ono za što sam Ga molio. Došla su mi dva čovjeka, od kojih je jedan sjeo pored mojih nogu, a drugi pored moje glave, pa je onaj (što je bio) kod nogu upitao onoga (što je bio) kod glave: Šta je čovjeku? – Opsihren je, odgovorio je. A ko ga je opsihrio?, upitao je. Lebid b. Asam, odgovorio je. Čime?, upitao je. Čaškom od muškog cvijeta palme, češljem i dlakama (što su) pod pločom u bunaru Zervan, odgovorio je. Potom je Vjerovjesnik, a.s., došao i rekao: Ovo je bunar koji mi je (u snu) pokazan: kao da su vršci njegovih palmi glave šejtana, a njegova voda rastvor od kne. Vjerovjesnik, a.s., naredio je (da se to izvadi), pa je izvađeno." Aiša kaže: "Rekla sam: Allahov Poslaniče, zar ga nećeš otkloniti?, pa je Vjerovjesnik, a.s., odgovorio: Allah me je već izliječio, a što se mene tiče, nije mi drago među svijetom potpirivati zlo." Ona (tj. Aiša) kaže: "Lebid b. Asam jest čovjek iz (plemena) Benu-Zurejk(a), koje je saveznik Židova." (Buhari, 6063)
ARAPSKI
عَنْ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ قَالَتْ مَكَثَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم كَذَا وَكَذَا يُخَيَّلُ إِلَيْهِ أَنَّهُ يَأْتِي أَهْلَهُ وَلاَ يَأْتِي، قَالَتْ عَائِشَةُ فَقَالَ لِي ذَاتَ يَوْمٍ " يَا عَائِشَةُ إِنَّ اللَّهَ أَفْتَانِي فِي أَمْرٍ اسْتَفْتَيْتُهُ فِيهِ، أَتَانِي رَجُلاَنِ، فَجَلَسَ أَحَدُهُمَا عِنْدَ رِجْلَىَّ وَالآخَرُ عِنْدَ رَأْسِي، فَقَالَ الَّذِي عِنْدَ رِجْلَىَّ لِلَّذِي عِنْدَ رَأْسِي مَا بَالُ الرَّجُلِ قَالَ مَطْبُوبٌ. يَعْنِي مَسْحُورًا. قَالَ وَمَنْ طَبَّهُ قَالَ لَبِيدُ بْنُ أَعْصَمَ. قَالَ وَفِيمَ قَالَ فِي جُفِّ طَلْعَةٍ ذَكَرٍ فِي مُشْطٍ وَمُشَاقَةٍ، تَحْتَ رَعُوفَةٍ فِي بِئْرِ ذَرْوَانَ ". فَجَاءَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ " هَذِهِ الْبِئْرُ الَّتِي أُرِيتُهَا كَأَنَّ رُءُوسَ نَخْلِهَا رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ، وَكَأَنَّ مَاءَهَا نُقَاعَةُ الْحِنَّاءِ ". فَأَمَرَ بِهِ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَأُخْرِجَ. قَالَتْ عَائِشَةُ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَهَلاَّ ـ تَعْنِي ـ تَنَشَّرْتَ فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم " أَمَّا اللَّهُ فَقَدْ شَفَانِي، وَأَمَّا أَنَا فَأَكْرَهُ أَنْ أُثِيرَ عَلَى النَّاسِ شَرًّا ". قَالَتْ وَلَبِيدُ بْنُ أَعْصَمَ رَجُلٌ مِنْ بَنِي زُرَيْقٍ حَلِيفٌ لِيَهُودَ