Buharija
HADIS
Ibn Šihab je prenio od Urve ibn Zubejra, ovaj od Abdurrahmana ibn Abdul-Karija, koji je izjavio:
Izašao sam jedne noći uz ramazan s Omerom ibn Hattabom, radijallahu anhu, u džamiju kad u njoj svijet podijeljen u grupe: neki klanjahu sami za sebe, a neki u džematu." Tada je Omer kazao: Meni se čini da bi bilo bolje da ove (ljude) skupim sve oko jednog učača (imama). On se, zatim, na to odlučio i skupio ih oko Ubejja ibn Kaba. Poslije toga sam s njim, opet, izašao druge noći, a svijet klanjaše u džematu i Omer reče: Ovo je divna novina. Onaj (noćni namaz) koji oni prespavljuju bolji je od onog koji oni klanjaju. – misleći na namaz pri kraju noći – a ljudi su klanjali teraviju s početka noći. (Buhari)
ARAPSKI
وَعَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَبْدٍ الْقَارِيِّ، أَنَّهُ قَالَ خَرَجْتُ مَعَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ ـ رضى الله عنه ـ لَيْلَةً فِي رَمَضَانَ، إِلَى الْمَسْجِدِ، فَإِذَا النَّاسُ أَوْزَاعٌ مُتَفَرِّقُونَ يُصَلِّي الرَّجُلُ لِنَفْسِهِ، وَيُصَلِّي الرَّجُلُ فَيُصَلِّي بِصَلاَتِهِ الرَّهْطُ فَقَالَ عُمَرُ إِنِّي أَرَى لَوْ جَمَعْتُ هَؤُلاَءِ عَلَى قَارِئٍ وَاحِدٍ لَكَانَ أَمْثَلَ. ثُمَّ عَزَمَ فَجَمَعَهُمْ عَلَى أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ، ثُمَّ خَرَجْتُ مَعَهُ لَيْلَةً أُخْرَى، وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاَةِ قَارِئِهِمْ، قَالَ عُمَرُ نِعْمَ الْبِدْعَةُ هَذِهِ، وَالَّتِي يَنَامُونَ عَنْهَا أَفْضَلُ مِنَ الَّتِي يَقُومُونَ. يُرِيدُ آخِرَ اللَّيْلِ، وَكَانَ النَّاسُ يَقُومُونَ أَوَّلَهُ.