Ova vrsta velikog grijeha se više odnosi na žene jer se one češće potvaraju za nemoral, mada se to odnosi i na poštene muškarce za koje bi neko rekao da su počinili blud, homoseksualizam i slično. 

Uvijek je među ljudima bilo munafika i onih koji su voljeli da se među vjernicima širi smutnja, da kolaju ružne glasine kako bi se okaljao obraz pravih vjernika i time nanijela šteta i Islamu i muslimanima. Takvima Allah, dž.š., obećava tešku patnju u ajetu koji glasi: 

﴿الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ(19)وَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ(20)﴾ (سورة النور 20)

 “One koji vole da se o vjernicima šire bestidne glasine čeka teška kazna i na ovom i na budućem svijetu; Allah sve zna, a vi ne znate.” Munafici i drugi neprijatelji Islama su išli do te mjere da su čak potvorili Aišu, ženu Allahovog Poslanika Muhammeda, s.a.v.s., da  je učinila blud, te je Allah, dž.š., objavio kur’anske ajete koji potvrđuju Aišino poštenje i pojašnjavaju spletku koju su munafici napravili. 

Ko bi nakon objavljivanja ovih ajeta potvorio majku vjernika, da je učinila nemoral taj bi postao kjafir jer on time niječe Kur’an, i kao takav zaslužuje odgovarajuću kaznu. 

Slagati na nekoga i potvoriti ga da je nešto uradio je veliki grijeh, a još gore od toga je potvoriti ga da je učinio blud. Allah, dž.š., o ovome grijehu govori u nekoliko kur’anskih ajeta:

﴿إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلاَتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ(23)يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾ 

(سورة النور 23-24)

“Zaista oni koji potvaraju čestite, bezazlene vjernice, neka budu prokleti na ovom i na onom svijetu; njih čeka patnja nesnosna, na Dan kada protiv njih budu svjedočili jezici njihovi, i ruke njihove, i noge njihove za ono što su radili.”

Da bi zaštitio čast vjernika, Allah, dž.š., je onima koji se usude da poštene potvaraju sa bludom i sl. propisao žestoku kaznu, a to je osamdeset udaraca bičem. Allah, dž.š., kaže: 

 

﴿وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلاَ تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ(4)إِلاَّ الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ﴾ (سورة النور 4-5)

 “One koji okrive poštene žene, a ne dokažu to s četiri svjedoka, sa osamdeset udara biča izbičujte i nikada više svjedočenje njihovo ne primajte; to su nečasni ljudi, osim onih koji se poslije toga pokaju i poprave, jer i Allah prašta  i samilostan je!” 

Kurtubi kaže: U ovom ajetu Allah, dž.š., je spomenuo žene, jer su one važnije i njihovo potvaranje je češće, gore i za duše teže od muškaraca, mada i potvaranje muškaraca ulazi u ovaj propis i to je jednoglasno mišljenje svih učenjaka.

Iz prethodnih ajeta se razumije da onaj ko potvori poštenu i čestitu muslimanku ili muslimana da  je učinio blud, biva proklet na dunjaluku i na ahiretu i da ga čeka teška kazna. Od dunjalučke kazne šeriat mu propisuje osamdeset udaraca bičem i ne prima mu se svjedočenje, ako je otprije bio od pouzdanih ljudi. 

Allah, dž.š., u suri Ahzab kaže: 

﴿وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا﴾ (سورة الأحزاب 58 )

 “A oni koji vjernike i vjernice vrijeđaju, a oni to ne zaslužuju, tovare na sebe klevetu i pravi grijeh.”

Takođe je Allahov Poslanik, s.a.v.s., među najveće grijehe ubrojao i ovaj grijeh, u hadisu u kojem kaže: 

"Klonite se sedam velikih, upropašćujućih grijeha! -A koji su to grijesi- upitaše ashabi. Allahov Poslanik odgovori: -Pripisivanje Allahu druga (širk), sihir (vračanje i gatanje), bespravno ubijanje, kamata, jedenje imetka siročeta, bježanje sa bojnog polja i potvaranje poštenih vjernica da su nemoralne."

 

قَالَ رسول الله صَلىَّ اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ قَذَفَ مَمْلُوكَهُ وَهُوَ بَرِيءٌ مِمَّا قَالَ جُلِدَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ كَمَا قَالَ (متفق عليه)

Allahov Poslanik, s.a.v.s., kaže:  

“Ko potvori svoga roba da je učinio blud biće bičevan na Sudnjem danu, osim da bude tačno ono što je o njemu rekao.”

Pored toga da se o nekoj poštenoj osobi šire laži i govori se kako je ona nepoštena, ta potvora se može izreći na razne druge načine, kao na primjer da se poštenoj muslimanki kaže: ‘kurvo’, ili ‘prostitutko’ i tome slično. Ili da se njenom mužu kaže: ‘prostitutkin suprug’ i sl. kao i da se njenom sinu kaže: ‘kurvin sine’ i tome slične izreke što pojedinci nekada vrlo olahko izriču. Allahov Poslanik, s.a.v.s., za ovakve u jednom hadisu kaže: “Zaista čovjek nekada izgovori neku riječ, ne provjeravajući njenu istinitost i ne pridajući joj važnost, i zbog toga će biti bačen u Džehennem čija širina je veća nego rastojanje između istoka i zapada.”

Jednom prilikom poznati ashab, Muaz ibn Džebel je upitao Poslanika, s.a.v.s.,:  

يَا نَبِيَّ اللَّهِ وَإِنَّا لَمُؤَاخَذُونَ بِمَا نَتَكَلَّمُ بِهِ فَقَالَ ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ يَا مُعَاذُ وَهَلْ يَكُبُّ النَّاسَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ أَوْ عَلَى مَنَاخِرِهِمْ إِلاَّ حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِمْ 

(رواه الترمذي وابن ماجه)

O Vjerovjesniče, Zar ćemo mi biti odgovorni za ono što govorimo i izgovaramo? Poslanik mu odgovori: - Teško tebi, pa zar će nešto drugo strmoglavice bacati ljude u džehennemsku vatru osim rezultati onoga što su svojim jezikom izgovorili.” 

Takođe Poslanik, s.a.v.s., kaže: “Ko vjeruje u Allaha i u onaj svijet neka govori samo ono što je dobro ili neka šuti.” 

Jednom prilikom Allahov Poslanik, s.a.v.s., je upitao ashabe: -Hoćete li da vas uputim na najlakši vid ibadeta sa kojim ćete se najmanje umoriti; šutnja i lijepo ponašanje.

Allah, dž.š., prati sve što ljudi izgovore i za to će svako biti odgovoran za ono što je rekao, kao što se to kaže u ovom ajetu: 

﴿مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ﴾ (سورة ق 18)

 “On ne izusti nijednu riječ, a da pored njega nije prisutan Onaj koji bdije.” 

 عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا النَّجَاةُ قَالَ أَمْسِكْ عَلَيْكَ لِسَانَكَ وَلْيَسَعْكَ بَيْتُكَ وَابْكِ عَلَى خَطِيئَتِكَ  (رواه ابو داود والترمذي)  

Jednom prilikom je Ukbe ibn Amir, r.a., pitao Poslanika, s.a.v.s., u čemu je spas od nailazećih iskušenja i smutnji, pa mu je Poslanik rekao: “Čuvaj svoj jezik, neka ti tvoja kuća bude prostrana (za goste i budi time zadovoljan) i plači zbog svojih grijeha.”

Allahov Poslanik, s.a.v.s., kaže: “Allahu, dž.š., je od ljudi najmrži onaj koji je nepristojan, vulgaran u svome govoru, koji priča o nemoralu i o ružnim djelima.” 

Abdullah ibn Amr, r.a., prenosi da je Allahov Poslanik, s.a.v.s., rekao: ”Klonite se bestidnosti jer zaista Allah, dž.š., ne voli bestidnost ni u govoru ni u ponašanju.”

Takođe se u hadisu kaže: “U Džennet neće unići onaj ko je bestidan i nepristojan u govoru i ponašanju.” 

 

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلىَّ اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْسَ الْمُؤْمِنُ بِطَعَّانٍ وَلاَ بِلَعَّانٍ وَلاَ الْفَاحِشِ الْبَذِيءِ (حديث صحيح ورواه الترمذي)

Abdullah ibnu Mes’ud, r.a., prenosi da je Allahov Poslanik, s.a.v.s., rekao: “Vjernik nije od onih koji druge potvaraju, niti proklinje, niti je vulgaran niti bestidan i nepristojan.”

Iz prethodnih hadisa vidimo da vjernik sebi ne smije dozvoliti da bude od nepristojnih i bestidnih ljudi, niti smije pričati o takvim stvarima jer to već podrazumijeva dodatni grijeh, a to je gibet (ogovaranje), ili biva od onih koji javno govore o grijesima što je takođe hadisom zabranjeno. Takav je slučaj sa onim ko bi uistinu učinio grijeh i nemoral, a muslimanima je zabranjeno da o takvim stvarima pričaju, jer je dužnost muslimana sakriti sramotu svoga brata muslimana. 

 

عن عَبْداللَّهِ بْنَ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا  أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلىَّ اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ لاَ يَظْلِمُهُ وَلاَ يُسْلِمُهُ وَمَنْ كَانَ فِي حَاجَةِ أَخِيهِ كَانَ اللَّهُ فِي حَاجَتِهِ وَمَنْ فَرَّجَ عَنْ مُسْلِمٍ كُرْبَةً فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرُبَاتِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَمَنْ سَتَرَ مُسْلِمًا سَتَرَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ (رواه البخاري)

Abdullah ibn Omer, r.a., prenosi da je Allahov Poslanik, s.a.v.s., rekao: “Musliman je brat muslimanu, ne čini mu nepravdu, niti ga ostavlja na cjedilu. Ko pomaže svome bratu muslimanu, Allaha će njemu pomoći. Ko otkloni nedaću od svog brata muslimana, Allah će otkloniti od njega nedaću na Sudnjem danu. Ko prikrije sramotu svoga brata muslimana, Allah će prikriti njegove sramote na Sudnjem danu.” 

Prema tome, na nama je da savjetujemo ljude da se klone grijeha, a ako neko od njih padne u grijeh onda mu treba pomoći upućujući ga na pokajanje, a ne pričati o tom njegovom slučaju. Gore od toga je da se muslimanu pripiše neki grijeh i da se takva stvar širi među svijetom. Nismo zaduženi da istražujemo mahane ljudi, nego smo dužni da ih pozivamo dobru i odvraćamo od zla. 

Autor: Fuad Sedić