Prema tome nije dozvoljeno u vjeru uvoditi neke stvari koje nemaju osnova u vjeri, jer ako uvodimo neke novotarije, samim tim potiskujemo sunnet, kao što se to kaže u jednoj predaji kod Taberanija: “Koliko god ljudi -nakon svog poslanika- uvedu novotarija u vjeri, zapostaviće toliko sunneta.”

Ibn Kajjim –rahimehullah- kaže: “Ovo je jedan od velikih grijeha i njegova težina se razlikuje zavisno od težine djela koje je u vjeru uvedeno, pa ako je to djelo teže i grijeh postaje veći.” Prema tome ko god bi uveo neki koristan i lijep običaj koji je od opće koristi  ljudima imaće za to nagradu i nagradu onih kojih ga budu slijedili, a i obratno, kao što se to kaže u narednim hadisima: 

Allahov Poslanik, s.a.v.s., kaže: 

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلىَّ اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ سَنَّ فِي الْإِسْلاَمِ سُنَّةً سَيِّئَةً كَانَ عَلَيْهِ وِزْرُهَا وَوِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أَوْزَارِهِمْ شَيْءٌ (رواه مسلم)

“Ko uvede loš običaj u Islam snosiće grijeh tog djela kao i grijeh onih koji to budu radili poslije njega, ne umanjujući im ništa od njihovog grijeha.”

Sličan tome je i hadis u kojem Poslanik, s.a.v.s., kaže: “Ko bude pozivao u zabludu na njega pada grijeh, kao i grijesi onih koji ga budu slijedili, ne umanjujući im ništa od njihovih grijeha.” 

Autor: Fuad Sedić