Tirmizi | 673
HADIS
Prenosi se od Ebu Seida el-Hudrija koji je kazao:
"Mi smo u vrijeme Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, na ime zekatul-fitra davali jedan sa' hrane, ili, jedan sa' ječma, ili jedan sa' hurmi ili jedan sa' suhog grožđa, ili jedan sa' suhog sira. Sve smo tako davali dok nije Muavija došao u Medinu. On se tada obratio ljudima, i između ostalog, rekao: Ja mislim da dva sa'a šamske pšenice odgovaraju jednom sa'u hurmi. Pa su, veli on, to ljudi prihvatili. Ebu Seid veli: Ja još uvijek (sadekatul-fitr) dajem na način kako sam davao ranije (u vrijeme Allahovog Poslanika).
ARAPSKI
حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلاَنَ، حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، عَنْ سُفْيَانَ، عَنْ زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ، عَنْ عِيَاضِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ، قَالَ كُنَّا نُخْرِجُ زَكَاةَ الْفِطْرِ إِذْ كَانَ فِينَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - صَاعًا مِنْ طَعَامٍ أَوْ صَاعًا مِنْ شَعِيرٍ أَوْ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ أَوْ صَاعًا مِنْ زَبِيبٍ أَوْ صَاعًا مِنْ أَقِطٍ فَلَمْ نَزَلْ نُخْرِجُهُ حَتَّى قَدِمَ مُعَاوِيَةُ الْمَدِينَةَ فَتَكَلَّمَ فَكَانَ فِيمَا كَلَّمَ بِهِ النَّاسَ إِنِّي لأَرَى مُدَّيْنِ مِنْ سَمْرَاءِ الشَّامِ تَعْدِلُ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ . قَالَ فَأَخَذَ النَّاسُ بِذَلِكَ . قَالَ أَبُو سَعِيدٍ فَلاَ أَزَالُ أُخْرِجُهُ كَمَا كُنْتُ أُخْرِجُهُ .
Sadekatul-fitr, zekatul-fitr, zekatu-ramadane ili zekatus-savm, kako se sve naziva, propisan je u ramazanu, dva dana pred Bajram druge godine po Hidzri. Propisan je kao sadaka ili zekat na post. Neki vele da je propisan kao sadaka ili zekat na kućnu ćeljad, pred kraj ramazana svake godine. Dužni su ga dati i bogati i siromašni za svu svoju ćeljad, i malodobnu i odraslu, i mušku i žensku, i zdravu i bolesnu, i slobodnu i robove.