Buharija
HADIS
Pričao nam je Ebu-Jeman, njemu Šuajb, ovom Zuhri, a njemu Lejs, prenoseći od Ukajla, ovaj od Ibn-Šihaba, a on od Urve b. Zubejra da je kazivao:
"Upitao sam Aišu, radijallahu anha: O majko naša, šta kažeš o riječima Uzvišenog: Ako se bojite da prema ženama sirotim nećete pravedni biti..., sve do riječi: ili – eto vam onih koje posjedujete?, pa mi je ona odgovorila: Sestriću moj, to se odnosi na siroticu koja se nađe u kući svoga staratelja, pa se on poželi (oženiti njome zbog) njene ljepote i imetka, ne namjeravajući joj isplatiti puni mehr. Uzvišeni je Allah (takvim starateljima) zabranio da se njima žene, izuzev ako im potpuno isplate mehr; a mogu se ženiti drugim ženama mimo njih. Aiša također veli da su mnogi o tome pitali Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, te je Uzvišeni Allah objavio: Oni od tebe traže propise o ženama....do riječi: i ne želite da se s njima oženite (En-Nisa, 127) pa im je (starateljima) objavio u ovom ajetu da djevojka jetim ako ima imetak i ljepotu žele se oženiti i biti bliski s njima I imati njihov mehr a odlučuju da je ostave i ožene se drugom ženom ukoliko sirotica nije lijepa i bogata. Dakle, kao što ih ostavljaju kada nemaju želje prema njima, isto tako ih ne mogu uzeti za žene, ako to zažele, jedino ako će biti pravedni prema njima i isplatiti im mehr u njegovoj potpunoj vrijednosti."
ARAPSKI
حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ، أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ،. وَقَالَ اللَّيْثُ حَدَّثَنِي عُقَيْلٌ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، أَخْبَرَنِي عُرْوَةُ بْنُ الزُّبَيْرِ، أَنَّهُ سَأَلَ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ قَالَ لَهَا يَا أُمَّتَاهْ {وَإِنْ خِفْتُمْ أَنْ لاَ تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَى} إِلَى {مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ} قَالَتْ عَائِشَةُ يَا ابْنَ أُخْتِي هَذِهِ الْيَتِيمَةُ تَكُونُ فِي حَجْرِ وَلِيِّهَا، فَيَرْغَبُ فِي جَمَالِهَا وَمَالِهَا، وَيُرِيدُ أَنْ يَنْتَقِصَ مِنْ صَدَاقِهَا، فَنُهُوا عَنْ نِكَاحِهِنَّ. إِلاَّ أَنْ يُقْسِطُوا لَهُنَّ فِي إِكْمَالِ الصَّدَاقِ وَأُمِرُوا بِنِكَاحِ مَنْ سِوَاهُنَّ مِنَ النِّسَاءِ، قَالَتْ عَائِشَةُ اسْتَفْتَى النَّاسُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَعْدَ ذَلِكَ فَأَنْزَلَ اللَّهُ {وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ} إِلَى {وَتَرْغَبُونَ} فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهُمْ فِي هَذِهِ الآيَةِ أَنَّ الْيَتِيمَةَ إِذَا كَانَتْ ذَاتَ مَالٍ وَجَمَالٍ، رَغِبُوا فِي نِكَاحِهَا وَنَسَبِهَا وَالصَّدَاقِ، وَإِذَا كَانَتْ مَرْغُوبًا عَنْهَا فِي قِلَّةِ الْمَالِ وَالْجَمَالِ، تَرَكُوهَا وَأَخَذُوا غَيْرَهَا مِنَ النِّسَاءِ ـ قَالَتْ ـ فَكَمَا يَتْرُكُونَهَا حِينَ يَرْغَبُونَ عَنْهَا، فَلَيْسَ لَهُمْ أَنْ يَنْكِحُوهَا إِذَا رَغِبُوا فِيهَا، إِلاَّ أَنْ يُقْسِطُوا لَهَا وَيُعْطُوهَا حَقَّهَا الأَوْفَى مِنَ الصَّدَاقِ.