Buharija | 5381
HADIS
Prenosi Enes b. Malik da je Ebu-Talha kazivao:
"Rekao sam Ummu-Sulejm: Čuo sam slabi glas Poslanikov, sallallahu alejhi ve sellem; znam da je to zbog gladi. Imaš li išta? Iznijela je pogače od ječma, a zatim je uzela svoj pokrivač, zamotala jednim njegovim dijelom hljeb i stavila ga pod moju odjeću, a drugim dijelom zaogrnula me i poslala Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem. On dalje kaže: "Ponio sam ga i našao Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, u džamiji (mesdžidu) u društvu nekih ljudi. Stao sam kod njih, a Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, upita me: Je li te poslao Ebu-Talha? Rekao sam: Da. S hranom?, reče Poslanik. Da rekoh. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, tada reče onima koji su bili s njim: Ustanite! Krenuo je, a i ja sam krenuo s njima. Došao sam do Ebu-Talhe, a on reče: Ummu-Sulejm, došao je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, i doveo ljude, a mi nemamo hrane kojom bismo ih nahranili. Allah i Njegov Poslanik najbolje znaju, reče ona. Ebu-Talha potom se zaputi u susret Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem. Onda su se obojica zaputila ka kući i ušla u nju. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, tada reče: Donesi ono što imaš, Ummu-Sulejm! Donijela je hljeb, a on naredi da se razdrobi. Ummu-Sulejm nacijedila je iz posude za maslo (nešto masla) i začinila ga. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, tada je rekao ono što je Allah htio da kaže, a onda reče: Dozvoli deseterici! On (Ebu-Talha) im dozvoli i oni jedoše sve dok se nisu zasitili, a potom izišli. On (Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem) ponovo reče: Dozvoli deseterici! Dozvolio je, i oni su jeli sve dok se nisu zasitili, a potom izišli. Dozvoli deseterici!, ponovo reče Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem. On je dozvolio, i oni su jeli sve dok se nisu zasitili i izišli. Zatim je dozvolio još deseterici. Tako su svi ljudi jeli i najeli se, a bilo je ukupno osamdeset ljudi."
ARAPSKI
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ، قَالَ حَدَّثَنِي مَالِكٌ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ، أَنَّهُ سَمِعَ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ، يَقُولُ قَالَ أَبُو طَلْحَةَ لأُمِّ سُلَيْمٍ لَقَدْ سَمِعْتُ صَوْتَ، رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ضَعِيفًا أَعْرِفُ فِيهِ الْجُوعَ، فَهَلْ عِنْدَكِ مِنْ شَىْءٍ فَأَخْرَجَتْ أَقْرَاصًا مِنْ شَعِيرٍ، ثُمَّ أَخْرَجَتْ خِمَارًا لَهَا فَلَفَّتِ الْخُبْزَ بِبَعْضِهِ، ثُمَّ دَسَّتْهُ تَحْتَ ثَوْبِي وَرَدَّتْنِي بِبَعْضِهِ، ثُمَّ أَرْسَلَتْنِي إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ فَذَهَبْتُ بِهِ فَوَجَدْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي الْمَسْجِدِ وَمَعَهُ النَّاسُ، فَقُمْتُ عَلَيْهِمْ فَقَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " أَرْسَلَكَ أَبُو طَلْحَةَ ". فَقُلْتُ نَعَمْ. قَالَ " بِطَعَامٍ ". قَالَ فَقُلْتُ نَعَمْ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِمَنْ مَعَهُ " قُومُوا ". فَانْطَلَقَ وَانْطَلَقْتُ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ حَتَّى جِئْتُ أَبَا طَلْحَةَ، فَقَالَ أَبُو طَلْحَةَ يَا أُمَّ سُلَيْمٍ قَدْ جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِالنَّاسِ، وَلَيْسَ عِنْدَنَا مِنَ الطَّعَامِ مَا نُطْعِمُهُمْ. فَقَالَتِ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ فَانْطَلَقَ أَبُو طَلْحَةَ حَتَّى لَقِيَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَقْبَلَ أَبُو طَلْحَةَ وَرَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَتَّى دَخَلاَ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " هَلُمِّي يَا أُمَّ سُلَيْمٍ مَا عِنْدَكِ ". فَأَتَتْ بِذَلِكَ الْخُبْزِ فَأَمَرَ بِهِ فَفُتَّ وَعَصَرَتْ أُمُّ سُلَيْمٍ عُكَّةً لَهَا فَأَدَمَتْهُ، ثُمَّ قَالَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَقُولَ ثُمَّ قَالَ " ائْذَنْ لِعَشَرَةٍ ". فَأَذِنَ لَهُمْ، فَأَكَلُوا حَتَّى شَبِعُوا، ثُمَّ خَرَجُوا، ثُمَّ قَالَ " ائْذَنْ لِعَشَرَةٍ ". فَأَذِنَ لَهُمْ فَأَكَلُوا حَتَّى شَبِعُوا، ثُمَّ خَرَجُوا، ثُمَّ قَالَ " ائْذَنْ لِعَشَرَةٍ ". فَأَذِنَ لَهُمْ فَأَكَلُوا حَتَّى شَبِعُوا ثُمَّ خَرَجُوا، ثُمَّ أَذِنَ لِعَشَرَةٍ، فَأَكَلَ الْقَوْمُ كُلُّهُمْ وَشَبِعُوا، وَالْقَوْمُ ثَمَانُونَ رَجُلاً
.